Evaluatie van de gevolgen van de aanwezigheid van kalknodules in beton - Gedetailleerd verslag

De oorspronkelijke verontreiniging (0.7% van het gewicht aan granulaten) is met factor 100 verminderd tijdens de productie van de granulaten en het verwerken van het beton. De maximale verontreiniging geobserveerd op de werf is 0.006% van het gewicht aan granulaten.
Op de werf zijn de pop-outs weinig talrijk, de kalknodules zijn klein en de pop-outs ondiep. Geen enkele scheurvorming trof het beton.
Het besluit van deze studie, op basis van een worstcasescenario en met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, is dat de verontreiniging geen risico inhoudt wat betreft duurzaamheid en stabiliteit van de werken. We bedoelen daarmee dat het risico op verlies van sterkte en het risico voor stabiliteit en duurzaamheid van structurele elementen (platen, wanden, balken) verbonden aan de aanwezigheid van nodules zo miniem zijn dat ze in feite kleiner zijn dan de risico’s ten gevolge van de normaal aanvaardbare variabiliteit van de eigenschappen van beton, in overeenstemming met de omstandigheden op de werf.
Na hydratatie oefenen de verdichte portlandiet-nodules geen druk meer uit en gedragen ze zich als gewone granulaten.
De risico’s verbonden aan de betonverontreiniging door kalknodules zijn dus uitsluitend esthetisch van aard en betreffen een maximale diepte van 2 tot 4 cm.