Abstract :
[fr] Principe de base : toute activité économique consomme, tout au long de son cycle de déroulement («Chaîne de Valeur») des ressources environnementales (ressources naturelles, énergétiques, fossiles … rares) et humaines (temps de travail & savoirs, compétences, …) MAIS génère simultanément des impacts environnementaux et sociaux/sociétaux, positifs ou négatifs, pour TOUTES ses parties prenantes, internes (personnel) et externes (clients, fournisseurs, partenaires, actionnaires, Société Civile, …).
Un impact est alors considéré comme «matériel» lorsqu’il dépasse un «seuil de signification», à savoir un montant monétaire au-delà duquel les décisions économiques, notamment celles des décideurs de l’entreprise (sa structure de gouvernance), sont susceptibles d’être influencées. Ces impacts sont alors qualifiés de «matérialités». Cette note présente brièvement les concepts et modèles sur base desquels l'approche en double matérialité est construite et en propose un processus méthodique et structuré de mise en oeuvre.
[en] Basic principle: Every economic activity consumes environmental resources (natural resources, energy, fossil fuels, etc.) and human resources (working time & knowledge, skills, etc.) throughout its life cycle ("value chain") BUT simultaneously generates environmental and social impacts, positive or negative, on ALL its stakeholders, internal (employees) and external (customers, suppliers, partners, shareholders, civil society, etc.).
An impact is considered "material" if it exceeds a "materiality threshold", i.e. a monetary amount above which economic decisions, in particular those of the company's decision-makers (its governance structure), are likely to be influenced. These effects are then referred to as "materiality". This note briefly presents the concepts and models underlying the dual materiality approach and proposes a methodical and structured process for its implementation.
[nl] Basisprincipe: Elke economische activiteit verbruikt milieubronnen (natuurlijke hulpbronnen, energie, fossiele brandstoffen, etc.) en menselijke hulpbronnen (werktijd & kennis, vaardigheden, etc.) gedurende haar levenscyclus (“waardeketen”) MAAR genereert tegelijkertijd ecologische en sociale effecten, positief of negatief, op AL haar belanghebbenden, intern (werknemers) en extern (klanten, leveranciers, partners, aandeelhouders, maatschappelijke organisaties, etc.).
Een effect wordt als “materieel” beschouwd als het een “materialiteitsdrempel” overschrijdt, d.w.z. een geldbedrag waarboven economische beslissingen, in het bijzonder die van de besluitvormers van het bedrijf (zijn bestuursstructuur), waarschijnlijk beïnvloed zullen worden. Deze effecten worden dan “materialiteit” genoemd. Deze notitie presenteert in het kort de concepten en modellen die ten grondslag liggen aan de dubbele materialiteitsbenadering en stelt een methodisch en gestructureerd proces voor om deze benadering toe te passen.
